Από την έκδοση των κανόνων του FOOD SAFETY MODERNIZATION ACT (FSMA), οι συνθήκες και απαιτήσεις των επιχειρήσεων που παρασκευάζουν, αποθηκεύουν και εμπορεύονται τρόφιμα με προορισμό τις ΗΠΑ είναι αρκετά πιο αυστηρές.

Η οδηγία απαιτεί εξαντλητική αξιολόγηση και τεκμηρίωση όλων των εισερχόμενων Α' και βοηθητικών υλών, συνεχή αξιολόγηση των προμηθευτών, διαφάνεια στα δεδομένα και χαρακτηριστικά των προϊόντων, τεράστιο όγκο εντύπων, πιστοποιητικών, βεβαιώσεων, αναλύσεων, κ.τ.λ.. Εν ολίγοις, ένα ζωντανό χάρτη όλων των παραμέτρων που συνεισφέρουν στην ασφάλεια της αλυσσίδας του προϊόντος.

Η foodgrade έχει αναπτύξει μία σειρά από εργαλεία που ικανοποιούν τόσο τις απαιτήσεις του FSMA, όσο και των GFSI αναγνωρισμένων προτύπων. Επικοινωνήστε μαζί μας περαιτέρω πληροφορίες.

Η απάτη στα τρόφιμα είναι μια πραγματικότητα που έχει ενταθεί στις ημέρες μας, τόσο λόγω των αρνητικών οικονομικών και κοινωνικών συγκυριών, όσο και εξαιτίας της εξέλιξης της τεχνολογίας προς όφελος της απάτης!

Η ανάγκη της αγοράς αφενός για ποιοτικά προϊόντα, που αναταποκρίνονται στις απαιτήσεις των καταναλωτών, όσο και εξαιτίας των τεράστιων οικονομικών απωλειών από την απάτη τα τρόφιμα, ώθησε τη βιομηχανία τροφίμων να επιβάλει δραστικές πρακτικές αντιμετώπισής τους τόσο μέσω των προτύπων (πιο έντονα από το GFSI), όσο και των ελέγχων από επίσημους κρατικούς Φορείς.

Ως απάτη στα τρόφιμα, με σκοπό το οικονομικό όφελος (EMA-economically  motivated adulteration),  θεωρείται η νοθεία, η παραποίηση της ετικέτας, το παραεμπόριο, η παραποίηση συνοδευτικών εντύπων, κτλ.

Πλέον, το σύνολο των προτύπων στη ασφάλεια ων τροφίμων, επιβάλει από τις εταιρείες που παράγουν και  αποθηκεύουν:

Η πραγματικότητα της παγκόσμιας αγοράς των τροφίμων έχει δημιουργήσει απαιτήσεις από τους εμπλεκόμενους φορείς (κρατικοί, πρότυπα, αγοραστές Α' υλών, πελάτες εξωτερικού, private labels, συνεργάτες, Νομοθεσία, κτλ.) που δημιουργούν μια ασφυκτική πραγματικότητα συνεχών ελέγχων και επιθεωρήσεων.

Έτσι, Τμήματα Ποιοτικού Ελέγχου, Προμηθειών, R & D, κ.ά., βρίσκονται συνεχώς με checklists στα χέρια, συχνά με εκ διαμέτρου αντίθετες απαιτήσεις και σημεία ελέγχου, ανάλογα με την επιθεώρηση που αναμένεται.

Από την εμπειρία μας και όσον αφορά την προαναφερθείσα πραγματικότητα και σε συνδυασμό με τα Συστήματα Διαχείρισης Ποιότηας(ΣΔΠ), έχουν παρατηρηθεί τα εξής:

Το FSSC 22000 (version 5.1, 2020) είναι ένα ολοκληρωμένο σχήμα πιστοποίησης που καλύπτει τις επιχειρήσεις όλου του φάσματος της αλυσσίδας των τροφίμων, εκτός της πρωτογενούς παραγωγής φυτικού υλικού. Είναι αναγνωρισμένο από  το GFSI  και συνδυάζει:

• τις απαιτήσεις του ISO 22000:2018
• τα τεχνικά πρότυπα του οργανισμού ISO (ISO/TS 22002 series) σχετικά με τα προαπαιτούμενα (PRPs) που αφορούν τους κανόνες ορθής βιομηχανικής και υγιεινής πρακτικής, του εκάστοτε τομέα (food manufacturing, catering, animal farming, food packaging, logistics, brokering, bio-chemicals, etc.)
• τις επιπλέον απαιτήσεις του GFSI σχετικά με τη νοθεία, τη διαχείριση αλλεριογόνων & εισερχομένων, την ανάπτυξη προϊόντος, το labelling, κ.ά.

Σημειώνεται ότι το εν λόγω σχήμα καθορίζει με σαφήνεια τις προδιαγραφές και τις απαιτήσεις διαφόρων τομέων της παραγωγικής διαδικασίας, ώστε να πληρούνται τα προαπαιτούμενα.

Καλέστε μας για πληροφορίες σχετικά με την αναβάθμιση του συστήματός σας προκειμένου για πιστοποίηση βάσει του FSSC 5.1.

Περισσότερες πληροφορίες για τις απαιτήσεις του μπορείτε να δείτε εδώ

Τα πρότυπα BRC (Standard for food safety, Issue 8) και IFS (Food Safety, version 7) είναι τεχνικά πρότυπα ασφάλειας των τροφίμων τα οποία έχουν εκδοθεί από μεγάλες ενώσεις λιανεμπορίου με στόχο την αξιολόγηση των προμηθευτών τους με τους ίδιους όρους, ώστε ο τελικός καταναλωτής να απολαμβάνει το μέγιστο δυνατό επίπεδο προδιαγραφών και ασφάλειας, ενώ και τα δύο είναι αναγνωρισμένα από το GFSI (Global Food Safety Initiative).

Το BRC δημιουργήθηκε από τον Βρετανικό Οργανισμό Λιανεμπορίου (British Retail Consortium) το 1996 και αρχικά απευθυνόταν, κυρίως, στις επιχειρήσεις που προμήθευαν αλυσίδες λιανικής πώλησης (σούπερ μάρκετ) στο Ηνωμένο Βασίλειο και την Ολλανδία. Ήταν το πρώτο τεχνικό πρότυπο που αναγωρίσθηκε από το GFSI.

Παρόμοια, το IFS (International Featured Standards) αναπτύχθηκε από την Γερμανική Ομοσπονδία Λιανεμπορίου σε συνεργασία με τις αντίστοιχες γαλλικές και ιταλικές ομοσπονδίες και απευθύνεται, κατά κύριο λόγο, στους προμηθευτές επιχειρήσεων λιανικής των χωρών αυτών.

Τα δυο αυτά πρότυπα παρουσιάζονται μαζί, καθώς παρουσιάζουν συνάφεια προς το αντικείμενο, το σκοπό και τη μεθοδολογία. Κάθε ένα από αυτά όμως, έχει τις δικές του ιδιομορφίες και απαιτήσεις. Χαρακτηριστικό των τεχνικών αυτών προτύπων είναι ο μεγάλος αριθμός των απαιτήσεων που πρέπει να ικανοποιήσει μια επιχείρηση προκειμένου να πιστοποιηθεί, αρκετές από τις οποίες δεν αναφέρονται στο πρότυπο ISO 22000:2018.

Όπως είναι αντιληπτό τα πρότυπα BRC και IFS απευθύνοται κυρίω σε επιχειρήσεις με εξαγωγικό χαρακτήρα, οι οποίες έχουν την κατάλληλη υποδομή ώστε να ικανοποιήσουν τις αυξημένες απαιτήσεις. Τέλος, θα πρέπει να σημειωθεί ότι με τα πρότυπα BRC και IFS μπορούν να πιστοποιηθούν και επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον χώρο της συσκευασίας των τροφίμων το packaging, cash & carry, logistics, agents & brokers, personal care and household, κτλ.

Ενημερωθείτε από τους ανθρώπους της food:grade για τα πλεονεκτήματα των εν λόγω προτύπων και τις διαδικασίες προκειμένου για μία επιτυχή εξωτερική επιθεώρηση.

To ISO 22000 είναι ένα πρότυπο, σύμφωνα με το οποίο πιστοποιείται ένα Σύστημα Διαχείρισης της Ασφάλειας των Τροφίμων (ΣΔΑΤ) που έχει εγκαταστήσει μια εταιρεία. Είναι ένα πρότυπο το οποίο έχει διεθνή ισχύ και περιγράφει τις διαδικασίες που απαιτούνται ώστε να επιτευχθεί ο έλεγχος της διαχείρισης παραγωγής ασφαλών τροφίμων. Το ISO 22000 εφαρμόζεται στις εταιρίες που χειρίζονται τρόφιμα και ζωοτροφές (παραγωγή, εμπορία, διακίνηση) ή παράγουν προϊόντα που έρχονται σε επαφή με τρόφιμα (κατασκευαστές εξοπλισμού, υλικών συσκευασίας, πρόσθετες ύλες, κλπ). Το πρότυπο αυτό δεν εστιάζει στα ποιοτικά χαρακτηριστικά, αλλά στην Ασφάλεια του Τροφίμου. Εξετάζει τους παράγοντες κινδύνου για την δημόσια υγεία που μπορούν να επηρεάσουν το τρόφιμο (π.χ. μικρόβια, χημικές ουσίες, ξένες ύλες) σε όλα τα στάδια της παρασκευής του και προτείνει τα κατάλληλα προληπτικά μέτρα ελέγχου για την αντιμετώπισή τους.

Εκτός του ότι σε πολλές περιπτώσεις η πιστοποίηση βάσει του ISO 22000 είναι υποχρεωτική (Δημόσιο ή Ιδιωτικός Τομέας), στα οφέλη του συγκαταλέγονται η προστιθέμενη αξία που προσδίδει στο προϊόν μας, η αναγνωρισιμότητα της επιχείρησης, η κάλυψη των Νομοθετικών απαιτήσεων, η διασφάλιση της επικοινωνίας με τις αρμόδιες αρχές, η σιγουριά στον καταναλωτή...εν ολίγοις αποτελεί ένα διαβατήριο για την είσοδο της επιχείρησης στην σύγχρονη αγορά.

Προσφάτως δημοσιεύθηκε η νέα έκδοση του προτύπου, με σημαντικές αλλαγές στη δομή και τις απαιτήσεις του. Πλέον ακολουθεί τη δομή του ISO 9001:2015, με επιπλέον κεφάλαια, που αφορούν στα τρόφιμα, σε μία προσπάθεια να βελτιώσει τη θέση του σε σχέση με τα σχήματα του GFSI.

Καλέστε μας για να ενημερωθείτε για τις αλλαγές της νέας έκδοσης του προτύπου (έκδοση 2018)

Η ελαχιστοποίηση των κινδύνων που απειλούν την ασφάλεια των τροφίμων και κατ’ επέκταση την δημόσια υγεία, απαιτούν την εφαρμογή προληπτικών μέτρων ελέγχου κατά την πρωτογενή παραγωγή, την μεταποίηση, την διανομή και την πώληση αυτών.

Τα εγκατεστημένα Συστήματα Διαχείρισης της Ασφάλειας Τροφίμων (ΣΔΑΤ) αξιοποιούν τους κανόνες των αρχών του HACCP. Οι αρχές αυτές είναι ένα σύνολο οδηγιών (βημάτων), τα οποία στην προσπάθεια να είναι εφαρμόσιμα από το σύνολο των επιχειρήσεων που ανήκουν στην αλυσίδα των τροφίμων, είναι σχετικά αόριστα ως προς την επιλογή συγκεκριμένων προληπτικών μέτρων ελέγχου.

Επομένως,

Οι μεταποιητικές επιχειρήσεις τροφίμων πολλές φορές βρίσκονται σε θέση να αναπτύξουν νέα προϊόντα για την διάθεσή τους στην αγορά. Η ανάγκη για την ανάπτυξη νέων προϊόντων πηγάζει από επιχειρηματικές ανάγκες ανανέωσης, ικανοποίησης απαιτήσεων πελατών, υπολογισμού των τάσεων της αγοράς κλπ. Σε πολλές από αυτές τις  περιπτώσεις η επιχείρηση θα πρέπει να αγοράσει μια σειρά πρώτων (ή/και βοηθητικών) υλών από κάποιο νέο ή υφιστάμενο προμηθευτή. Είναι προφανής η σημασία της επιλογής του σωστού προμηθευτή και πρώτης ύλης, τόσο σε θέμα ποιότητας του τελικού προϊόντος, όσο και σε θέμα ασφάλειας και υγιεινής.